Z piosenką jest nam wesoło (wersja papierowa)

 

"Warszawa - ósmy czerwca 1960 roku - do studia Polskiego Radia przy ulicy Myśliwieckiej przyjeżdża z podwarszawskiego Komorowa grupka szkolnych dzieci ze swą nauczycielką muzyki, Marią Kaczurbiną. W studiu odbędzie się kolejna audycja z cyklu "Z piosenką jest nam wesoło".
Jak to dobrze, że -chociaż od tamtej pory minęło wiele lat - to piosenki Marii Kaczurbiny przetrwały  i wciąż mogą sprawiać radość dzieciom - a i dorosłym też."  

Maria ze Zdziechowskich Kaczurbina (ur. 30 VII 1908 r. w Warszawie, zm. tamże 15 III 1976 r.) studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a w Warszawskim Konserwatorium kończyła wydział nauczycielski pod kierunkiem Stanisława Kazury. W latach 1929–1939 uczyła muzyki i prowadziła chóry w warszawskich szkołach, m.in. w Szkole Muzycznej im. Wiktora Chrapowickiego (gdzie – jako dziecko – jej uczniem był Jan Krenz). W okresie powojennym uczyła solfeżu w państwowych szkołach muzycznych w Warszawie oraz w zespole „Mazowsze”. W Polskim Radiu prowadziła niezapomniane audycje pt. „Z piosenką jest nam wesoło”, w których z grupą dzieci ze szkoły w Komorowie uczyła dzieci ładnie śpiewać. Wraz z prof. Lechem Miklaszewskim wydawała podręczniki i materiały metodyczne, a z Jadwigą Gorzechowską – bardzo cenne zbiory polskich ludowych pieśni i zabaw dla dzieci „Polski roczek”.

Wciąż też pisała piosenki dla dzieci – z talentem, a zarazem według najważniejszych zasad dydaktyki muzycznej. Spośród nich – bardzo licznych – publikujemy wybór dokonany przez jej wdzięczną uczennicę, którą Maria Kaczurbina „nauczyła lubić solfeż” w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej nr 1 w Warszawie, „na Profesorskiej”.

Polecamy również z tej kategorii:

Inne książki tego autora: