KSZTAŁCENIE STARSZYZNY HARCEREK (wersja papierowa)

Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.

Reprinty: reprint wydania, [1936]. "KSZTAŁCENIE STARSZYZNY HARCEREK".

 

Rozkaz Naczelniczki Harcerek L. 6

z dnia 12.VI.1936 roku

Zatwierdzam, jako obowiązujące aż do odwołania, przepisy organizacyjne i instrukcje, tyczące kształcenia i obowiązków starszyzny
(drużynowych, podharcmistrzyń, harcmistrzyń i instruktorek  specjalności), zawarte w książce p. t. „Kształcenie starszyzny harcerek“.
Jednocześnie unieważniam wszystkie przepisy dotychczasowe, tyczące kształcenia instruktorek.

Obecny okres uznaję za doświadczalny, poprzedzający ostateczne zatwierdzenie programów, instrukcyj i przepisów.

 

Naczelniczka Harcerek
(—) Jadwiga Wierzbiańska hm.

 

I. DRUŻYNA, JAKO PODSTAWOWY OŚRODEK WYCHOWANIA INSTRUKTOREK.

Zasadniczym, podstawowym ośrodkiem wychowującym przyszłe instruktorki jest zwykła drużyna harcerska, oczywiście drużyna dobra.

Prowadzoną w niej pracą kieruje d r u żynowa, odpowiednio do swej roli przygotowana, co się wyraża zdobytą przez nią próbą drużynowej. Z a s t ę p y i d r u ż y n a jako całość, to teren, zapewniający dobre warunki rozwojowi harcerskiemu i kierowniczemu dziewcząt.

Za s t ę p z a s t ępowych i rada druż y n y to ściślejsza komórka, w której odbywa się kształtowanie za mierzeń, sumowanie doświadczeń, pogłębianie i utrwalanie wiedzy harcerskiej oraz pojęć o istocie naszej służby.

Systematyczne kształcenie przyszłych członków starszyzny harcerskiej zaczyna się z chwilą powierzenia dziewczynce zastępu, złożonego z 6-8 koleżanek, które często sama musi zebrać i zorganizować, zawsze sama prowadzić i zaprawiać do życia harcerskiego.

POLECAMY HARCERSKI KATALOG 2016 W IMPULSUE <TUTAJ>

Polecamy również z tej kategorii: