Hasła współczesnej pracy harcerskiej (wersja papierowa)

Seria wydawnicza „Przywrócić Pamięć” ma przybliżyć współczesnemu społeczeństwu publikacje założycieli ruchu skautowego, twórców rozwoju idei i metodyki harcerskiej z lat 1911–1939.

Reprint wydania z 1922 r.:  Hasła współczesnej pracy harcerskiej

 

OD AUTORA

Niewątpliwie stoimy na początku nowego i szerokiego okresu pracy harcerskiej — harcerstwa twórczego, pracy w drużynach i chorągwiach. Z chaosu przeobrażeń i form zaczyna się kształtować harcerstwo nowe, młode, pojmowane jako odrębny i samodzielny ruch samowychowawczy młodzieży, nieuginający się pod żadnymi możnymi wpływami z zewnątrz.

Pierwszą potrzebą tego ruchu są nie tyle formy organizacyjne, których mamy aż za dużo, ale programowe ujęcie wytycznych naszego ruchu harcerskiego. Albowiem nie mamy programu harcerstwa współczesnego. Urzędowe ujęcie tych czy owych szczegółów jest mętne i nie daje syntezy. Poszczególnych zdań i poglądów na harcerstwo jest tyle, ile jest ludzi chcących się na ten temat wypowiedzieć.

Jadąc na pierwszy kurs instruktorski Chorągwi Warszawskiej pod Kazuniem Polskim podjąłem się niełatwego zadania: ustalenia tych zasad i tych haseł, które są już wyraźnym głosem ludu harcerskiego. Zamknięcie się w obozie, oddalenie się od teoretycznej pracy miejskiej i teoretycznych harcerzy miejskich, ułatwiło ogromnie to zadanie. Z wyczucia dążeń młodzieży harcerskiej, z wysłuchania myśli młodych kierowników pracy, z doświadczeń bezpośrednich dowódców harcerskich, z zapału z jakim uczestnicy tworzyli kurs, wierząc iż stawiają mocną podwalinę pracy harcerskiej — z tych wszystkich źródeł zaczerpnąłem te myśli które poniżej podaję. Od siebie dodałem tylko formę, i głębokie przekonanie że w naszych starych hasłach harcerskich jest siła i moc twórcza, idąca od głębokich i zwartych szeregów młodzieży harcerskiej, która potrafi sobie znaleźć drogi właściwe.

Do gawęd które miałem przy ognisku obozowym, a które stanowiły tylko pierwszy zarys tematu, dodałem to wszystko co dorzucili uczestnicy kursu, a przede wszystkim sam komendant druh Ignacy Wądołkowski. W dostosowanej do szerszego ogółu pracowników harcerskich formie oddaję całość do druku, aby podzielić się z ogółem tym pierwszym owocem pracy i myśli kursu Chorągwi Warszawskiej.

W ostatnich dniach kursu na samym środku obozu, osiadł nam pszczelny rój na drzewku oznaczającym linię zbiórki. Pod tą szczęśliwą wróżbą zaczyna nowy rok harcerski Chorągiew Warszawska, z wiarą że wiele w tym roku dokona. Inne Chorągwie też nie zechcą pozostać w tyle. Razem więc do pracy, gdyż tylko z drużyn i z chorągwi, które potrafią zorganizować swe drużyny wyjść może odrodzenie harcerstwa.Niewątpliwie stoimy na początku nowego i szerokiego okresu pracy harcerskiej — harcerstwa twórczego, pracy w drużynach i chorągwiach. Z chaosu przeobrażeń i form zaczyna się kształtować harcerstwo nowe, młode, pojmowane jako odrębny i samodzielny ruch samowychowawczy młodzieży, nieuginający się pod żadnemi możnemi wpływami z zewnątrz.

A. P.

 

 

 

Polecamy również z tej kategorii:

Inne książki tego autora: