Kazimierz Świrtun-Rymkiewicz

1920 – redaktor odpowiedzialny za „Harcerza Kresowego” (wydawca Wileński Harcerski Batalion), sekretarz Chorągwi Wileńskiej ZHP

17 sierpnia 1920 – kierował odbudowującym się po wojnie ruchem harcerskim na terenie Litwy Środkowej. Z jego inicjatywy, z upoważnienia GK ZHP, powstała w połowie października tegoż roku Komenda Harcerska na Litwie i Białej Rusi

1921 – Naczelny Komendant Harcerstwa na Litwie i Białej Rusi. NKH podlegało 25 drużyn z blisko 750 harcerkami i harcerzami lipiec 1922–wrzesień 1922 – drużynowy 5 Krakowskiej Drużyny Harcerzy im. Mariana Langiewicza

1922 – w Zarządzie Głównym Biura Propagandy Harcerstwa z siedzibą w Krakowie, autor broszur informacyjno-propagandowych

22 kwietnia 1923 – otrzymał jako jeden z pierwszych miano puszczańskie „Śmiały Łazęga”

sierpień 1923 – komendant obozu 5 KDH w Stróżach Niżnych „Psi Kłopot I”, przyjęty do utworzonego Kręgu Totemowego nazwanego „Kręgiem Dziada Pały”. Do kręgu przyjmowano harcerzy zasłużonych dla drużyny

Gaczorek A., Hausner W., Dzieje 5 Krakowskiej Drużyny Harcerzy 1911–1986, Kraków 1989, s. 26–27.

Wasilewski A., Zarys dziejów Wileńskiej Chorągwi Harcerzy. Czarna Trzynastka Wileńska, Wilno–Warszawa 2008, s. 34, 41, 43, 263–264.

Harcmistrz Marian Wierzbiański – urodzony 8 kwietnia 1902 roku w Olejowie (Podole), zmarł 16 grudnia 1971 roku w Krakowie.

Od października 1917 roku drużynowy w Brzozowie

1921–1922 – komendant Hufca Męskiego w Krakowie, współautor broszur informacyjno-propagandowych o działalności harcerskiej

1927 – wspólnie ze Zbigniewem Trylskim zainicjował powołanie ośrodka harcerskiego na Buczu

Od 1928 – kierował redakcją czasopisma „Na Tropie”

1929–1930 – inspektor harcerstwa w Ministerstwie WRiOP

1930–1931 – członek Komendy Chorągwi Śląskiej Męskiej

1931–1932 – członek Zarządu Oddziału Warszawskiego ZHP

1932–1933 – wizytator Głównej Kwatery Harcerzy dla Chorągwi Śląskiej, a od 1932 w składzie redakcji „Harcmistrza”, organu Głównej Kwatery Harcerzy

1933–1935 – kierownik Wydziału Organizacyjnego Głównej Kwatery Harcerzy

1935–1937 – przewodniczący Komisji Osobowej i Komisji Programowej Głównej Kwatery Harcerzy

1936 – wiceprzewodniczący ZHP

1936–1939 – kierownik Zarządów Oddziałów w Naczelnictwie ZHP i członek Naczelnej Rady Harcerskiej oraz redaktor naczelny „Harcerstwa”, organu Naczelnictwa ZHP

1939–1945 – uczestniczył w działalności harcerskiej i konspiracyjnej

Po wojnie przez osiem miesięcy więziony i przesłuchiwany przez Urząd  Bezpieczeństwa w Krakowie

1956–1957 – komendant Chorągwi Krakowskiej Harcerstwa

1957–1958 – instruktor Referatu Drużyn Komendy Chorągwi Krakowskiej Harcerstwa

Harcerski słownik biograficzny, t. 1, red. J. Wojtycza, Warszawa 2006, s. 229–230.

Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Kraków 2006, s. 206.

Harcmistrzyni Jadwiga Kwiatkowska – urodzona 25 grudnia 1912 roku w Limanowej, zmarła 24 stycznia 1980 roku w Krakowie.

1919–1925 – drużynowa 2 Drużyny Harcerek w Krakowie

1921 – komendantka Hufca Żeńskiego w Krakowie

1921–1922 – zastępczyni komendantki Chorągwi Krakowskiej Żeńskiej

1922–1927 – członkini Komendy Chorągwi Krakowskiej Żeńskiej

1935–1937 – referentka samotnych harcerek Komendy Chorągwi Wołyńskiej

1959–1965 – członkini Komendy Hufca Kraków-Podgórze

Jarzembowski K., Kuprianowicz L., Harcmistrzynie i harcmistrze Związku Harcerstwa Polskiego mianowani w latach 1920–1949, Kraków 2006, s. 48.