(ur. 1939) studiował matematykę, fizykę, filozofię i pedagogikę w Bonn oraz w Tybindze. Pracował w Dornach (Szwajcaria) w Instytucie Matematyczno-Fizycznym i jako wykładowca w studium kształcącym nauczycieli waldorfskich, a następnie jako nauczyciel w szkole waldorfskiej imienia Rudolfa Steinera w Monachium. Obronił pracę doktorską pod kierunkiem Ottona Friedricha Bollnowa. W 1974 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego i podjął pracę na uniwersytecie w Bielefeld oraz w tamtejszej Wyższej Szkole Pedagogicznej. W 1978 roku był jednym z założycieli Szkoły Wyższej Pedagogiki Waldorfskiej w Mannheimie. W latach osiemdziesiątych uczestniczył dwukrotnie jako ekspert niezależnej komisji naukowców w opracowywaniu raportów dla niemieckiego parlamentu na temat skutków decyzji podejmowanych przez państwowe organy władzy, a dotyczących rozwoju technicznego. Jest jednym z autorów projektu badawczego promowanego przez rząd związkowy Północnej Nadrenii i Westfalii, zajmującego się wpływem komputeryzacji na człowieka. Na zaproszenie rumuńskich władz oświatowych założył w 1990 roku w Bukareszcie Studium Pedagogiki Waldorfskiej. Otrzymał honorową profesurę na Uniwersytecie w Petersburgu. Prowadzi intensywną działalność jako wykładowca, m.in. w USA, Rosji, Chinach, Tajwanie. Jest autorem licznych publikacji z zakresu metodyki i dydaktyki nauczania matematyki w szkołach waldorfskich oraz techniki komputerowej. W swojej pracy pedagogicznej zajmuje się zwłaszcza zagadnieniami związanymi z trudnościami w nauce matematyki i problemem dyskalkulii. Profesor Ernst Schuberth jest żonaty, ma pięcioro dzieci i szesnaścioro wnucząt.